اب مروارید در کودکان

آب مروارید (Cataract) به کدورت عدسی طبیعی چشم گفته می شود. وقتی این مشکل در کودکان رخ دهد، به آن آب مروارید کودکان یا پدیاتریک کاتاراکت گفته می شود. این عارضه می تواند باعث تاری دید، اختلال در پردازش تصاویر و مشکلات بینایی شود.

آب مروارید در کودکان ممکن است:
در یک چشم (یک‌طرفه) یا
در هر دو چشم (دوطرفه) رخ دهد.
اندازه آن می تواند از لکه های کوچک تا کدورت های وسیع عدسی متغیر باشد. این بیماری در کودکان نادر است، به طور مثال در ایالات متحده، حدود 3 تا 4 نوزاد از هر 10 هزار تولد به آن مبتلا می شوند.

علت بروز آب مروارید در کودکان:
پزشکان همیشه دلیل دقیق بروز آب مروارید کودکان را نمی دانند، اما عوامل زیر نقش دارند:

ژنتیک: حدود نیمی از موارد به علت جهش های ژنی ارثی است.
عفونت ها، آسیب ها یا مشکلات متابولیکی در نوزاد.
بیماری های سیستمیک: شایع ترین آن سندرم داون است.

علائم آب مروارید کودکان:
همه انواع آب مروارید کودکان باعث مشکلات بینایی نمی شوند، اما بسیاری از آن ها می توانند اختلالات جدی در دید ایجاد کنند. برخی علائم عبارت اند از:

مشکل در تشخیص افراد یا اشیاء
مشکل در دنبال کردن اجسام متحرک با چشم
حساسیت به نور شدید
لوچی (Strabismus)
حرکات غیرارادی چشم (Nystagmus)
تنبلی چشم (Amblyopia)
گاهی مشاهده مردمک سفید یا کدر در عکس هایی که با فلاش گرفته می شوند.

انواع آب مروارید کودکان:

آب مروارید کودکان می تواند در دو بازه‌ زمانی بروز کند:
نوزادی (Infantile): هنگام تولد یا اوایل زندگی تشخیص داده می‌شود.
کودکی (Juvenile): بعد از دوران نوزادی تشخیص داده می شود.

بر اساس علت، دو دسته اصلی وجود دارد:
مادرزادی (Congenital): از بدو تولد وجود دارد.
اکتسابی (Acquired): بر اثر بیماری، عفونت یا ضربه ایجاد می شود.

انواع شایع تر شامل:
لاملار (Lamellar): کدورت بین قشر و هسته عدسی.
هسته ای (Nuclear): کدورت در مرکز عدسی.
زیرکپسولی خلفی (Posterior Subcapsular): کدورت در بخش پشتی عدسی.
قطبی قدامی (Anterior Polar): لکه کدر در جلوی مرکز عدسی.
قطبی خلفی (Posterior Polar): لکه کدر در مرکز پشتی عدسی.
ضربه ای (Traumatic): ناشی از آسیب چشمی.
برخی موارد به دلیل باقی ماندن عروق جنینی (PFV) ایجاد می‌شوند که در صورت عدم درمان می توانند خطر مشکلات جدی چشمی را افزایش دهند.

تشخیص آب مروارید کودکان:
بسیاری از موارد در بدو تولد توسط پزشک تشخیص داده می شوند.
گاهی در معاینات دوره‌ای یا پس از ضربه چشمی شناسایی می شوند.
بهترین تشخیص توسط چشم پزشک کودکان (Pediatric Ophthalmologist) انجام می شود.

درمان آب مروارید کودکان:
نوع درمان بستگی به اندازه و شدت کدورت دارد.
برخی موارد خفیف نیاز به جراحی فوری ندارند و فقط تحت نظر قرار می گیرند.
در بسیاری از موارد، جراحی برای برداشتن عدسی کدر و جایگزینی آن با لنز داخل چشمی (IOL) لازم است.

خطرات احتمالی جراحی:
عفونت
گلوکوم
جداشدگی شبکیه
نیاز به جراحی های تکمیلی

پس از جراحی، کودک معمولا به:
عینک یا لنز تماسی، استفاده از پچ چشمی برای درمان تنبلی چشم و معاینات منظم نیاز دارد.

پیش آگهی و چشم انداز درمان:
اگر جراحی در زمان مناسب انجام شود، اغلب نتایج خوبی دارد و از کاهش دائمی بینایی جلوگیری می کند. با این حال، نتیجه در هر کودک بسته به شرایط متفاوت است.

زمان مراجعه به پزشک:
هر زمان که مشکوک به وجود مشکل در بینایی کودک شدید.
حتی اگر همه‌چیز طبیعی به‌نظر برسد، معاینات دوره‌ای چشم ضروری هستند.

برنامه پیشنهادی معاینه چشم طبق انجمن بینایی سنجی آمریکا (AOA):
یک معاینه بین 6 تا 12 ماهگی
یک معاینه بین 3 تا 5 سالگی
یک معاینه قبل از ورود به مدرسه
پس از آن، سالی یک بار