نحوه درمان نیستاگموس

درمان نیستاگموس (حرکات غیرارادی چشم)، از دارو تا جراحی:
نیستاگموس حالتی است که در آن چشم ها حرکات غیرارادی، مکرر و اغلب سریع دارند که باعث می شود فرد نتواند به درستی روی اجسام (چه ثابت و چه متحرک) تمرکز کند. این اختلال می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد.
در حالی که برخی از انواع نیستاگموس اکتسابی ممکن است خود به خود برطرف شوند، درمان قطعی برای همه انواع این بیماری وجود ندارد. با این حال، گزینه های درمانی مختلفی برای بهبود علائم و بهبود کیفیت زندگی مبتلایان وجود دارد.
1. درمان دارویی و تزریقی
باکلوفن (Baclofen)
داروی شل کننده عضلات است که اغلب برای درمان اسپاسم عضلات در بیماری هایی مانند ام اس یا آسیب های نخاعی تجویز میشود. در برخی بیماران مبتلا به نیستاگموس، باکلوفن می تواند به کاهش حرکات غیرارادی چشم کمک کند.
بوتاکس (Botox)
تزریق سم بوتولینوم یا همان بوتاکس که کاربرد گسترده ای در درمان های زیبایی دارد، در درمان برخی بیماری های چشمی نیز موثر است. مطالعات نشان داده اند که تزریق بوتاکس به عضلات چشم می تواند در کاهش شدت نیستاگموس و بهبود عملکرد بینایی موثر باشد. البته نتایج آن موقتی است و بسته به فرد، متفاوت خواهد بود
2. تمرینات بیوفیدبک (Biofeedback)
بیوفیدبک تکنیکی مشابه فیزیوتراپی است که در آن فرد یاد می گیرد چگونه کنترل بیشتری بر پاسخ های فیزیولوژیکی بدن خود داشته باشد. در یک مطالعه منتشرشده، مشخص شد که آموزش بیوفیدبک صوتی در بزرگسالان مبتلا به نیستاگموس باعث کاهش حرکات غیرارادی چشم و بهبود دید و ظاهر چشمی شده است.
این روش نیاز به مشارکت فعال و مستمر بیمار دارد تا تاثیرگذار باشد
3. جراحی برای درمان نیستاگموس
جراحی می تواند در کودکان و بزرگسالان برای اصلاح برخی مشکلات ناشی از نیستاگموس انجام شود. اهداف جراحی عبارتند از:
کاهش کجی سر هنگام نگاه کردن
بهبود موقعیت موسوم به نقطه صفر (Null Point) که در آن حرکات چشم کمتر است و بینایی بهتر می شود
بهبود ظاهر زیبایی چشمان
روش جراحی Kestenbaum
رایج ترین تکنیک جراحی نیستاگموس است که با تغییر موقعیت عضلات چشم، نقطه صفر را به جلو می آورد تا دیگر نیاز به کج کردن سر برای دید بهتر نباشد.
اغلب این جراحیها با برش های کوچک و کم تهاجمی انجام می شوند و دوره نقاهت بین یک تا دو هفته است.
توجه: میزان بهبود در زاویه سر یا شدت حرکات چشم پس از جراحی ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد.
4. استفاده از لنزهای اصلاحی (عینک و لنز تماسی)
عینک و لنزهای تماسی می توانند به بهبود وضوح بینایی افراد مبتلا به نیستاگموس کمک کنند. در این میان، لنزهای تماسی نسبت به عینک مزیت بیشتری دارند، زیرا همراه با حرکت چشم، لنز نیز حرکت میکند و باعث می شود که مرکز بینایی همیشه در مقابل مردمک باقی بماند.
در برخی موارد، استفاده از لنزهای تماسی به همراه درمان دارویی یا تمرینات تقویتی می تواند نتایج بهتری در کنترل حرکات چشم و بهبود دید ایجاد کند
آیا نیستاگموس نشانه بیماری دیگری است؟
در بسیاری موارد، نیستاگموس ممکن است علامت یک بیماری زمینه ای مانند تومور مغزی، سکته، بیماری های گوش داخلی، یا اختلالات عصبی باشد. بنابراین، ارزیابی دقیق توسط چشم پزشک یا نورولوژیست الزامی است
جمع بندی:
درمان نیستاگموس بسته به نوع، علت، شدت حرکات و وضعیت بینایی بیمار متفاوت است. گزینههای درمانی شامل:
داروها و تزریقات مانند باکلوفن یا بوتاکس
تمرینات بیوفیدبک
جراحی های اصلاحی
لنزهای تماسی یا عینک
اگر شما یا کودکتان علائمی مانند حرکات غیرعادی چشم، تاری دید یا حساسیت به نور دارید، توصیه می شود هرچه سریع تر به چشمپزشک مراجعه کرده و معاینه کامل انجام دهید.