پیر چشمی چه علتی دارد؟
بسیاری از افراد بخصوص خانم ها از شنیدن این اصطلاح ممکنست ناراحت شوند بخصوص که پیر چشمی پدیده ای است که در سن شروع میانسالی یا همان حدود 40 سال ایجاد می شود. علامت این پدیده تاری دید نزدیک بعلت کاهش قدرت تطابق چشم در نتیجه کم شدن انعطاف پذیری عدسی چشم در سن حدود 40 سال است. البته این کاهش تطابق از سنین پایین تر بوجود می آید ولی در سن مذکور علامت دار می شود .
بعضی افراد با سن پایین تر که درجاتی از دوربینی(عینک با شماره مثبت ) دارند زود تر دچار علایم پیرچشمی می شوند.
بالعکس افرادی که درجاتی از نزدیک بینی (عینک با شماره منفی )دارند ممکنست علایم پیر چشمی را تا سنین بالاتر از این سن تجربه نکنند.
پس سن ایجاد علایم پیر چشمی به شماره قبلی چشم فرد بستگی دارد.
درمان معمول پیر چشمی تجویز عینک نزدیک می باشد که به صورت تک کانون، دو کانون و چند کانونی در دسترس می باشد.
گرچه روش های متعدد جراحی برای از بین بردن علایم پیرچشمی تا کنون معرفی شده اند، معرفی درمان کاملا ایمن و موثر به افراد در حال حاضر دشوار می باشد.
در افرادی که تحت جراحی آب مروارید قرار میگیرند استفاده از لنز های داخل چشمی چند کانونی یا تطابقی یکی از شناخته شده ترین این روش هاست .
هزینه این نوع لنز ها نسبتا بالا ست و در مورد مزایا و معایب این روش در صورت نیاز به جراحی آب مروارید بایستی با پزشک خود صحبت کنید.
در مورد افرادی که حدود و یا بعد از 40 سال تقاضای عمل لیزیک را دارند بایستی نیاز به عینک نزدیک را به فرد پس از جراحی تذکر داد. روش جایگزین باقی گذاشتن مقدار کم نزدیک بینی یا ایجاد نزدیک بینی در یک چشم فرد است که به این ترتیب یک چشم فرد برای دور اصلاح شده و چشم دیگر کمی نزدیک بین می شود . به این روش اصطلاحا مونو ویژن می گویند.
چندین روش دیگر جراحی نزدیک بینی در حال حاضر در مقالات معرفی شده اند که هنوز در مرحله بررسی و تکامل هستند.
