دوربینی چیست؟

دوربینی یا هایپروپی باعث تاری دید در فواصل نزدیک می شود. در این مقاله، با علت های دوربینی، علائم، خطرات درمان نکردن آن و روش های موثر درمان مانند عینک، لنز یا جراحی آشنا می شوید.

دوربینی یا هایپروپی یکی از شایع ترین انواع عیوب انکساری است که باعث تاری دید در فواصل نزدیک می شود. در این وضعیت، نور وارد شده به چشم به جای آنکه روی شبکیه (لایه‌ی حساس به نور در پشت چشم) متمرکز شود، پشت آن جمع می شود. این پدیده بیشتر به دلیل کوتاه بودن کره چشم یا مشکلات در شکل قرنیه یا عدسی ایجاد می شود.

علائم دوربینی چیست؟
دوربینی می تواند طیف وسیعی از علائم را در بر بگیرد، از جمله:
دشواری در دیدن اشیای نزدیک
خستگی یا فشار چشمی به ویژه هنگام مطالعه یا کار با موبایل و کامپیوتر
سردردهای مکرر، به خصوص بعد از فعالیت های بصری متمرکز
در برخی افراد، به ویژه کسانی که دوربینی خفیف دارند، ممکن است هیچ علامت خاصی بروز نکند. به همین دلیل معاینه های منظم چشم برای تشخیص زودهنگام اهمیت زیادی دارد.

علت ایجاد دوربینی چیست؟
دوربینی معمولا به دلیل کوتاهی کره چشم از جلو به عقب یا وجود اشکال در ساختار قرنیه یا عدسی به وجود می آید. این مشکل باعث می شود تصویر اجسام نزدیک به درستی روی شبکیه نیفتد و دید نزدیک تار شود. در اغلب موارد، افراد با دوربینی متولد می شوند، اما ممکن است علائم آن تا بزرگسالی آشکار نشود. همچنین، سابقه خانوادگی می تواند نقش مهمی در بروز این مشکل ایفا کند. اگر یکی از والدین یا اعضای خانواده دچار دوربینی باشد، احتمال بروز آن در سایر اعضا نیز بیشتر خواهد بود.

خطرات ناشی از عدم درمان دوربینی در کودکان:
در کودکان، دوربینی شدید در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، ممکن است منجر به بروز مشکلاتی مانند:
لوچی (استرابیسم) یا انحراف چشم
تنبلی چشم (آمبلیوپی) که در آن یکی از چشم‌ها عملکرد بینایی ضعیف تری دارد
تشخیص به موقع این مشکل در سنین پایین می تواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند و فرآیند رشد بینایی را در مسیر درستی قرار دهد.

تشخیص دوربینی:
تشخیص دوربینی از طریق معاینه جامع چشم توسط چشم پزشک انجام می شود. این معاینه کاملا ساده، سریع و بدون درد است. در جریان آن، پزشک قدرت تمرکز چشم را اندازه گیری کرده و وضعیت بینایی فرد را ارزیابی می کند.

درمان دوربینی:
رایج ترین روش های درمان دوربینی عبارت اند از:
عینک یا لنز تماسی با شماره مناسب برای اصلاح تمرکز نور بر روی شبکیه
جراحی انکساری لیزری مانند لیزیک یا لازک، که با تغییر شکل قرنیه، تمرکز نور را به حالت طبیعی بازمی گرداند (این روش بیشتر در بزرگسالان انجام می شود)

در نهایت، دوربینی با وجود شایع بودن، اگر به موقع تشخیص داده شود و درمان مناسب صورت گیرد، به‌راحتی قابل مدیریت است و مانع از بروز مشکلات بینایی جدی در آینده خواهد شد.