حساسیت به نور

انواع فتوفوبیا:

فتوفوبیای مستقیم: در مواجهه با نور، همان چشم درگیر دچار درد می‌شود.
فتوفوبیای کنسنسوال: نوری که به یک چشم تابانده می شود، باعث درد در چشم مقابل می گردد.

تشخیص فتوفوبیا:
توسط چشم پزشک یا اپتومتریست انجام می شود. مراحل شامل:

معاینه با لامپ شکاف دار (Slit Lamp)
بررسی واکنش مردمک به نور
بررسی سطح چشم با رنگ فلورسئین
در موارد خاص، نمونه برداری از قرنیه یا ارجاع به متخصص مغز و اعصاب
درمان حساسیت به نور

درمان فتوفوبیا بستگی به علت آن دارد. برخی روش‌های متداول عبارتند از:
داروها:
داروهای میگرن یا ضد التهاب
قطره های چشمی برای خشکی یا التهاب

تغییر سبک زندگی:
استفاده از عینک آفتابی پلاریزه
عینک با فیلتر FL-41 برای کاهش نور آبی
استفاده از اشک مصنوعی برای خشکی چشم
تنظیم نور محیط و صفحه نمایش
شناسایی و پرهیز از محرک ها

درمان های دیگر:
درمان بیماری زمینه ای (مثلا درمان میگرن یا خشکی چشم)
در موارد نادر، جراحی ممکن است توصیه شود

فتوفوبیا و میگرن:
فتوفوبیا یکی از علائم رایج میگرن است و ممکن است همزمان با حساسیت به صدا، بو و لمس همراه باشد. در میگرن با اورا، حساسیت به نور ممکن است قبل از شروع سردرد نیز ایجاد شود.

پرسش‌های رایج درباره فتوفوبیا:

آیا فتوفوبیا باعث نابینایی می شود؟
خیر، فتوفوبیا خودش منجر به نابینایی نمی شود، اما ممکن است نشانه‌ بیماری هایی باشد که به چشم آسیب می زنند.

آیا آستیگماتیسم باعث حساسیت به نور می شود؟
خیر، آستیگماتیسم معمولا باعث تاری دید و خستگی چشم می شود، اما فتوفوبیا از علائم رایج آن نیست.

آیا آستیگماتیسم باعث حساسیت به نور می شود؟
خیر، آستیگماتیسم معمولا باعث تاری دید و خستگی چشم می شود، اما فتوفوبیا از علائم رایج آن نیست.

آیا فتوفوبیا با بیماری روانی مرتبط است؟
فتوفوبیا یک بیماری روانی نیست. اما برخی مشکلات روان شناختی می توانند شدت علائم آن را افزایش دهند

جمع بندی:
فتوفوبیا یا حساسیت به نور علامتی است که باید جدی گرفته شود. این وضعیت ممکن است ناشی از بیماری های چشمی، مغزی یا مصرف دارو باشد و در برخی موارد با تغییر سبک زندگی یا درمان دارویی قابل کنترل است.
اگر نور باعث ناراحتی مداوم شما می شود، با یک چشم پزشک مشورت کنید تا علت آن بررسی شده و راهکار مناسب ارائه شود.