بیماری CSCR چیست؟

بیماری Central Serous Chorioretinopathy که با نام های Central Serous Retinopathy (CSR) یا Central Serous Choroidopathy نیز شناخته می شود، یکی از شایع ترین مشکلات شبکیه است که در آن مایع به پشت شبکیه نشت کرده و باعث تورم آن می شود. این اختلال معمولا در یک چشم ایجاد می شود اما در برخی موارد می تواند هر دو چشم را درگیر کند.
شبکیه (Retina) لایه ای از سلول های حساس به نور در پشت چشم است که وظیفه ارسال پیام های بینایی به مغز را دارد. لایه ای از عروق خونی به نام مشیمیه (Choroid) در زیر شبکیه قرار گرفته و تغذیه آن را تامین می‌کند. در CSCR این ارتباط مختل شده و تجمع مایع باعث تغییر شکل و اختلال در دید می‌شود.

علائم CSCR
علائم این بیماری می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

تاری دید در مرکز میدان بینایی
وجود لکه یا نقطه کور در مرکز دید
مشاهده خطوط و اشیاء به صورت موج دار یا کج (متامورفوپسی)
کوچک‌تر یا دورتر به نظر رسیدن اشیا
تغییر رنگ ها (سفیدها متمایل به قهوه ای یا کدر به نظر می رسند)
در برخی افراد بیماری بدون علامت است و تنها در معاینه توسط چشم پزشک تشخیص داده می شود. در حدود 15 درصد بیماران علائم بیش از شش ماه باقی می ماند که به آن CSCR مزمن گفته می شود.

علت و عوامل خطر
علت دقیق CSCR هنوز ناشناخته است اما عوامل زیر می توانند احتمال ابتلا را افزایش دهند:

جنسیت مردانه (6 برابر شایع‌تر از زنان)
سنین میانسالی (40 تا 50 سال)
استرس زیاد و شخصیت تیپ A (رقابتی و هدف گرا)
مصرف داروهای استروئیدی
بارداری
آپنه خواب
فشار خون بالا
عفونت معده با باکتری H. pylori
بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس
نزدیک بینی
سابقه خانوادگی بیماری
نکته مهم این است که حدود 30 تا 50 درصد از مبتلایان، دوباره در آینده دچار این مشکل می شوند.

تشخیص
چشم‌پزشک معمولا برای تشخیص از روش های زیر استفاده می کند:

آنژیوگرافی با فلوئورسئین (FA): تزریق رنگ مخصوص به بازو و تصویربرداری از عروق چشم برای شناسایی نشت مایع.
توموگرافی انسجام نوری (OCT): اسکن دقیق شبکیه برای بررسی تورم یا تجمع مایع.

درمان CSCR
در بسیاری از بیماران، بیماری ظرف 1 تا 2 ماه خودبه‌خود بهبود می یابد و نیاز به درمان خاصی ندارد. در این مدت، پزشک ممکن است توصیه کند:

کاهش استرس
قطع یا کاهش مصرف استروئیدها (با نظر پزشک)
درمان بیماری های همراه مثل فشار خون یا آپنه خواب

در موارد شدید یا مزمن، درمان های زیر انجام می شود:
فوتوکواگولاسیون با لیزر: ایجاد سوختگی های بسیار کوچک روی شبکیه برای از بین بردن نشت مایع.
فتودینامیک تراپی (PDT): ترکیب داروی حساس به نور (ورتی پورفین) و لیزر برای بستن عروق نشتی.
دارودرمانی: استفاده از داروهای ضدالتهاب، مهارکننده های کورتیکواستروئید و درمان عفونت H. pylori در صورت وجود.

پیشگیری:
روش قطعی برای پیشگیری وجود ندارد، اما کنترل استرس، پرهیز از مصرف بی مورد استروئیدها و درمان بیماری های زمینه ای می تواند خطر را کاهش دهد.